Benthuizer tramhalte

José Luis Guerín

Voordat ik dit jaar Barcelona bezoek, wil ik zeker nog twee dingen doen: De Stad der Wonderen van Eduardo Mendoza herlezen en de film En Construcción van José Luis Guerín zien. Betere voorbereiding op deze stad is er niet.

Tijdens het IFFR was ik aanwezig bij het interview van George Vermij met Guerín. Lees George's voorbeeldige verslag voor 8Weekly:

George Vermij in gesprek met José Luis Guerín

Zie ook mijn foto's van Guerín en zijn films tijdens het IFFR

Basquiat

Vandaag Julian Schnabel's film Basquiat (1996) eindelijk 'ns gezien. Vooral veel plezier beleefd aan David Bowie in de rol van Andy Warhol.

Untitled

Bezocht vrijdag de expo Untitled: artist in building.  Werk van de afstuderende studenten van de Koninklijke Kunstacademie in Den Haag. Wordt vervolgd. Nu hoogste tijd om naar bed te gaan. Zie alvast foto's op Flickr.

Rotterdam C.S.

De ooit zo trotse hall van Rotterdam Centraal van Sybold van Ravesteyn is veranderd in een antieke ruïne. Deze foto maakte ik vrijdagmiddag. Meer foto's op Flickr.

Hella Haasse

In 1969 (of 1970?) werd Hella Haasse uitgenodigd in de aula van mijn middelbare school. Misschien las ze voor uit Oeroeg, ik kan me het niet herinneren. Het was de tijd van provo's en kabouters. Mulisch, Claus en Wolkers waren hip. Hella Haasse vond ik (of moet ik zeggen 'zal ik waarschijnlijk hebben beschouwd als') iemand uit het verleden.

Met trots vermeld ik dat ik op school opviel met mijn boekbesprekingen. Mijn leraar Nederlands en mijn medeleerlingen verwachtten dan ook dat ik een vraag zou stellen. Dat deed ik. Ik had niets van haar gelezen. Wilde haar zien als nuffige oude dame (ze moet toen zo'n 54 jaar zijn geweest, net als ik nu). Toch herinner ik mij haar als een vriendelijke, charmante verschijning. Ik wist niets beters te bedenken dan te informeren naar haar kennis over één van mijn eigen favorieten: "Mevrouw Haasse, wat vindt u van Jan Wolkers?" Het was bedoeld als provocatie, maar ik kreeg een vriendelijk antwoord, waarin Hella Haasse zich tot mijn verbazing zeer positief uitte over haar jongere collega.

Wolkers was een decennium jonger. Op z'n 44ste was hij nog altijd een angry young man. Hij had lang haar, droeg een spijkerjack en demonstreerde tegen de Amerikaanse interventie in Vietnam, of tegen het bezoek van Soeharto aan Nederland. Wolkers was mijn held. Pas rond m'n dertigste ben ik Hella Haasse gaan lezen en waarderen. Wat doet de tijd(geest?) een mens aan?

Zojuist geopend:

Hella Haasse Museum